Transformatie is belangrijk en normaal. We gaan allemaal door bepaalde fases in ons leven en bij de overgang van de ene naar de andere moeten we onze huid loslaten om ruimte te maken voor een nieuwe. In dit verhalende gedicht beschrijf ik een recente transformatie van mezelf dat me nog meer uit het hoofd haalde en meer in het hart bracht.
Transformatie
Je bent een prachtig mens
Mensen voelen zich op hun gemak met jou erbij
En jij
Ook jij voelt je goed
Omgeven door zoveel warmte
Ja ik weet het wel
Het is niet altijd zo geweest
Verzonken zat je daar
In de dieptes van jezelf
Logisch dat je niet verbonden leek
Met al dat troebele water van de geest
Een schimmenwereld is wat je zag
Vanaf de bodem waarop je lag
Tot er wat kennis tot je kwam
Dat niet zo moeilijk was
Het was in een taal die jij begreep
In letters waarop jij zelf leek
Het vertelde een verhaal dat voor jou geschreven scheen
Het verhaal van de waterslang
Een kleine jongen kwam op aarde
Met grote ogen keek hij rond
Hij zag wat hij zag
Voelde wat hij voelde
Rook wat hij rook
Hoorde wat hij hoorde
Dacht wat hij dacht
Hij was niet ongelukkig
Niet gelukkig
Hij was wie hij was
Langzaamaan werd het allemaal wat ingewikkelder
Er leek iets niet te kloppen
Wat hij zag was niet wat anderen zagen
Zijn gevoelens leken anderen niet te voelen
Wat hij rook, rook niemand anders op die manier
Hij hoorde, wat anderen niet hoorden
En wat hij dacht, dachten anderen niet, dacht hij
Het leek een steen
Een loodzwaar rotsblok
Dat aan hem vastzat
Dat hem op de bodem hield
Tot hij boven zich iets zag kronkelen
Het waren nu niet zijn gedachten
Het was zijn hart in de vorm van een waterslang
Het zware denken maakte nu plaats voor lichtheid
Hij trok zijn kleren uit
Hij zwom en naakt klom hij terug op de aarde
Het rotsblok van zijn gedachten
Dat hem al die tijd op de bodem hield
Bleek een illusie
De slang niet
Zij was echt
Net als alle natuur, dieren en mensen om hem heen
De slang kwam naar hem toe
Ze was een vrouw
Ze had al die tijd op hem gewacht
Hij bedankte haar voor het hervinden van zijn hart
Voor het herstellen van de verbinding van hemzelf met alles om hem heen
Ze drukten elkaars hart tegen elkaar aan
En wisten niet meer
Welke van wie was